· 

Inni G. G. Belli - 6

SS. Cordis D. N. J. C. - Ad laudes

CLI.

 

Cor arca legem continens,

Non servitutis veteris, 

Sed gratiae, sed veniae, 

Sed et misericordiae. 

 

Cor sanctuarium novi

Intemeratum foederis, 

Templum vetusto sanctius, 

Velumque scissum utilius. 

 

Te vulneratum Caritas

Ictu patenti voluit, 

Amoris invisibilis 

Ut veneremur vulnera. 

 

Hoc sub amoris symbolo

Passus cruenta et mystica, 

Utrumque sacrificium 

Christus Sacerdos obtulit. 

 

Quis non amantem redamet ?

Quis non redemptus diligat, 

Et corde in isto seligat 

Aeterna tabernacula ? 

 

Decus Parenti et Filio,

Sanctoque sit Spiritui, 

Quibus potestas, gloria 

Regnumque in omne est saeculum.

 

 


Cuor arca della provvida 

Legge di cielo amico, 

Non qual già resse gli uomini 

Sotto il servaggio antico, 

Ma di perdon, di grazia, 

D'amore e di pietà. 

 

O cuore, o santuario 

Del tuo novello patto; 

Tempio che il prisco superi 

Dopo l'uman riscatto; 

O scisso velo, immagine 

Di sciolta nimistà. · 

 

Ferito in faccia ai popoli 

Sul doloroso colle, 

Esempio all'uman genere 

La Carità ti volle, 

Perch'ei la occulta veneri 

Ferita dell'amor. 

 

In quel visibil simbolo 

Fe' l'amor suo palese, 

E sanguinose e mistiche 

Cristo patì le offese, 

Con doppio sacrificio 

Per immolarci il cuor. 

 

Or chi sarà che nieghisi 

A rïamar l'amante ? 

Qual fra i redenti, tiepido 

Verso quel côr fiammante, 

Non vorrà in esso eleggere 

Eterno e fido ostel ? 

 

Al Padre e al Figlio glorïa 

E laude e onor condegno, 

Pari al superno Spirito 

Gloria, possanza e regno, 

Per gl'infiniti secoli 

Sopra la terra e il ciel. 

 

 

Commem. omnium SS. S. R. E. Summarum Pontif. - In vesperis

CLII.

 

Rex gloriose praesulum,

Corona confitentium, 

Qui respuentes terrea 

Perducis ad caelestia. 

 

Aurem benignam protinus

Appone nostris vocibus : 

Trophaea sacra pangimus, 

Ignosce quod deliquimus. 

 

Tu vincis in martyribus,

Parcendo confessoribus : 

Tu vince nostra crimina 

Donando indulgentiam. 

 

Deo Patri sit gloria,

Eiusque soli Filio, 

Cum Spiritu Paraclito, 

Et nunc et in perpetuum. 

 

 

 

Ne gloria de' Pontefici, 

De' Confessor corona, 

Che quanti i beni abborrono 

Che questa terra dona 

Conduci alle delizïe

Serbate ai giusti in ciel ; 

 

La plebe tua, che supplice 

E a celebrar qui accolta 

Le gesta de' tuoi présuli, 

Con mite orecchio ascolta : 

Su tante sue nequizie 

Stendi pietoso un vel. 

 

Tu dài vittoria a' Martiri, 

Tu vènia a' Confessori : 

Ah cosi vinci e plàcati 

Sui nostri vinti errori : 

A' rei benigno giudice 

Mostra la tua bontà. 

 

Gloria a Dio Padre altissimo 

Ed al suo figlio solo : 

Gloria al divin Paraclito 

Col Padre e col Figliuolo : 

Adesso ed in perpetuo 

Sia gloria e podestà. 

 

 

Ad matutinum

CLIII.

 

Aeterna Christi munera,

Et gloriam Pontificum, 

Laudes canentes debitas 

Laetis canamus mentibus. 

 

Ecclesiarum principes,

Belli triumphales duces, 

Caelestis aulae milites, 

Et vera mundi lumina. 

 

Devota Sanctorum Fides,

Invicta Spes credentium, 

Perfecta Christi Caritas, 

Mundi triumphat principem. 

 

In his Paterna gloria,

In his voluntas Spiritus, 

Exsultat in his Filius, 

Caelum repletur gaudio 

 

Te nunc, Redemplor, quaesurnus 

Ut ipsorum consortio 

Jungas praecantes servulos 

In sempiterna saecula.

 

 


Leviamo a Cristo un cantico 

Pe' suoi celesti doni: 

Cantiam de' suoi Pontefici 

I gloriosi troni ; 

E sian condegne laudi, 

E ce ne brilli il cuor. 

 

Di Santa Chiesa Principi, 

Invitti duci in guerra, 

Dell'aula eterna militi, 

Spade di Cristo in terra, 

Vere del mondo fiaccole 

Nel buio dell'error. 

 

La Fe de' Santi immobile, 

La Speme di chi ha fede, 

L'Amor perfetto d'anima 

Che spera in Cristo e crede, 

Lo scettro al mondo infrangono 

Dell'angiolo infedel. 

 

Del Padre in lor la glorïa 

Si manifesta e splende : 

Per essi dello Spirito 

La volontà si apprende : 

Esulta il Figlio, e allegrasi 

Di lor virtuti il ciel. 

 

Or noi con voti e lagrime 

Preghiamti, o Redentore, 

Che insiem con essi accogliere 

Il tuo paterno amore 

Voglia i tuoi servi supplici 

Nell'eternale ostel. 

 

 

S. Emidii Ep. Mart. - Ad matutinum

CLIV.

 

Audiat miras oriens cadensque.

Sol tuas laudes celebresque palmas, 

Praesul Emidi, columen tuaeque 

                Gloria gentis. 

 

O iubar caeli radiis decorum, 

O potens signis, meritisque felix, 

Quem Deus gestis adhibere suevit 

              Grandibus olim. 

 

Ethnico primum genitus parente 

Illico nomen Superis dedisti, 

Patriis spretis opibus, beata 

              Regna requirens. 

 

Miles hinc scriptus Triadis supernae 

Italis infers sacra bella plagis, 

Instruis verbo, tribuisque mira 

             Dona salutis. 

 

Victor, et dives spoliis, Deorum 

Templa subvertis, simulacra et aras, 

Mox feras gentes numerosa reddis 

             Agmina Christi. 

 

Sit salus illi, decus atque virtus, 

Qui super caeli solio coruscans 

Totius mundi seriem gubernat 

             Trinus et unus.

 

 

 

Ascolti il plauso d'ogni tua vittoria

Il Sol che nasce come il Sol cadente, 

O Emidio santo, difensore e gloria 

                 Della tua gente. 

 

Astro del cielo di bei raggi adorno, 

Täumaturgo per virtù beato, 

A grandi imprese da Dio scelto un giorno 

               Contro il peccato. 

 

D'etnico sangue, la tua fresca vita 

Della salute dirizzasti al segno, 

Forte immolando l'opulenza avita 

            Di Cristo al regno. 

 

Campion poi fatto dello Iddio verace 

Guerreggi Italia con sacrata guerra : 

Porti dottrina, sicurezza e pace 

              Sopra la terra. 

 

Trïonfatore de' bugiardi numi 

Templi rovesci, simulacri ed are; 

E poi di Cristo su que' rei frantumi 

               Ergi l'altare. 

 

A Quei sia laude che in sua gloria eterna 

Siede e fiammeggia sull'empireo trono : 

All’Uno e Trino che immortal governa 

               Col dire lo sono.

 


In vesperis

CLV

 

Imperas saxo, latitans repente

Lympha consurgit, fluitans salubri 

Fonte baptismi, populosque lustras 

              Flumine sacro. 

 

Pectoris duros silices repelle, 

Saxeum cordis tumidi rigorem 

Contere, ut sordes lacrymosa manans. 

               Abluat unda. 

 

Non times saevi rabiem tyranni, 

Sanguine effuso, generose Martyr, 

Quin tibi abscissum caput usque ad aras 

             Mortuus effers. 

 

Nunc triumphator super astra regnans 

Semitam nobis aditumque monstra : 

Supplices ductor genitos supernis 

              Sedibus infer. 

 

Annuat caelo Pater atque Natus, 

Annuat compar utriusque virtus 

Spiritus votis, Deus unus, omni 

              Temporis aevo.

 

 


Ecco al tuo cenno zampillar repente 

Chiara una linfa di lustral lavacro ; 

tu battezzi l'idolatra gente 

             Nel fonte sacro. 

 

Come già l'acqua dal montan macigno, 

Traggi a noi pianto dal petroso cuore, 

Perchè ci asterga d'ogni umor maligno 

               Col puro umore. 

 

Del rio tiranno tu la rabbia infesta 

Vivo spregiasti con virtù preclara, 

E, morto, il peso di tua tronca testa 

               Recasti all'ara. 

 

Or trionfante ne' beati regni 

Del ciel la strada condottier ci mostra, 

Perchè d'entrarvi non ci faccia indegni 

              La colpa nostra. 

 

Arrida al voto riverente e pio 

Il Padre e il Figlio coll’Amor superno, 

Trïade Santa che, in un solo Iddio 

              Vive in eterno.

 


Ad matutinum

CLVI

 

Jesu corona Martyrum,

Qui post cruenta praelia 

Ad sempiterna praemia 

Sanctum vocasti Emidium. 

 

Casti cruoris purpura,

Palmaque ovantem nobili, 

Inter choros caelestium 

Reples beato lumine. 

 

Nunc eius ad victorias

Nos somnolentos excita, 

Virtutis ad praeconia 

Sopore mersos libera. 

 

Ut invocatus reddidit

Membris salutem languidis, 

Sic labe prorsus criminum 

Arcana purget mentium. 

 

Ut editis miraculis

Aras deorum diruit, 

Sic damna praesens arceat, 

Quaecumque nobis imminent. 

 

Ut voce quondam sustulit

Cultus nefandos daemonum, 

Sic impetret precantibus 

Aeterna caeli gaudia. 

 

Tu postulatis annue,

Rex magne Jesu Martyrum, 

Cum Patre et almo Spiritu 

Regnans per omne saeculum.

 

 

 

Coronator de Martiri, 

Già tuoi campioni in terra, 

Che a premio indefettibile 

Da sanguinosa guerra 

Lieta chiamasti l'anima 

D'Emidio il tuo fedel ; 

 

Lui trionfante in porpora 

Di casto sangue tinta, 

Bello di palma nobile 

Nelle battaglie vinta, 

Del lume tuo vivifico 

Tu circondasti in ciel. 

 

Oggi alle sue vittorïe 

Noi sonnolenti incita : 

La sua virtù restauri

Nostra virtù smarrita : 

Le laudi sue ridestino 

Gl’immersi nel sopor. 

 

Come, invocato, i languidi 

A sanità rendea, 

Cosi fra le libidini 

Di nostra vita rea 

Ci asterga dal cuor intimo 

Le macchie dell'error.  

  

Come co' suoi miracoli 

Schiantò dei numi i tempi, 

Cosi la nova sfolgori 

Idolatria degli empî, 

E noi preservi al sorgere 

D'ogni calamità. 

 

Come tonò dei dèmoni 

Contro i nefandi riti, 

Cosi le nostre suppliche 

Della sua voce aiti 

Ad impetrarci il gaudïo 

Della elernal città. 

 

E tu gran Re dei Martiri, 

Tanto, o Gesù, concedi, 

Che insiem coll’almo Spirito 

Coèvo al Padre siedi 

Ugual per tutti i secoli 

Di gloria e podestà. 

 

 

Ad laudes

CLVII.

 

Caelo Redemptor praetulit

Felicis alvum Virginis, 

Ubi caduca membra, 

Mortale corpus induit. 

 

Haec Virgo nobis edidit

Nostrae salutis auspicem, 

Qui nos redemit sanguine, 

Poenas crucemque pertulit. 

 

Spes laeta nostro e pectore

Pellat timores anxios : 

Haec quippe nostras lacrymas 

Precesque defert Filio. 

 

Voces Parentis excipit,

Votisque Natus annuit: 

Hanc quisque semper diligat, 

Rebusque in arctis invocet. 

 

Sit Trinitati gloria,

Quae Matris intactum sinum 

Ditavit almo germine, 

Laus sit per omne saeculum. 

 

 

 

Di Vergin senza macula 

Il Redentor dal cielo 

Scelse il castissim'utero 

E in quello assunse il velo 

Della mortal materia 

Che a Dio prevaricò. 

 

Per questa madre vergine 

Poi dal terribil angue 

Di nostra vita l'Auspice 

Noi riscattò col sangue : 

Trasse per lei sul Golgota 

La croce in cui spirò. 

 

Lieta speranza sciolgaci 

Dai trepidi timori : 

Essa le nostre lagrime, 

Essa i contriti cuori 

Offre potente e supplice 

Al Figlio Creator. 

 

E il figliuol suo, placabile 

Alla materna voce, 

I voti accoglie e i gemiti 

Di chi l'ha messo in croce : 

Ah questa madre amiamola, 

Ah la invochiamo ognor. 

 

Gloria all'eterna Trïade

Che in quell' intatto seno

Chiuse il divin tesauro

Del Cristo Nazareno :

Gloria per tutti i secoli,

Laude, potenza, onor.

 

 

Maternitatis B. M. V. - Ad matutinum

CLVIII.

 

Te, Mater alma Numinis, 

Oramus omnes supplices, 

A fraude nos ut daemonis 

Tua sub umbra protegas. 

 

Oh perditum nostrum genus

Primi parentis crimine, 

Ad inclytum Matris decus 

Te Rex supremus extulit. 

 

Clementer ergo prospice

Lapsis Adami posteris : 

A te rogatus Filius 

Deponat iram vindicem. 

 

Jesu, tibi sit gloria,

Qui natus es de Virgine, 

Cum Patre et almo Spiritu 

In sempiterna saecula. 

 

 

 

Te supplichiamo, o Vergine, 

Madre del Verbo eterno : 

Proteggi le nostre anime 

Dai lacci dell'inferno : 

Ah del tuo manto coprile : 

Trovin rifugio in te. 

 

O stirpe nostra, oh misera 

Fin dal tuo primo Padre, 

Di dare all'Unigenito 

La glorïosa Madre 

Te all'alto onore estollere 

Volle de' cieli il Re ! 

 

Dunque di Adamo ai posteri 

Volgi, pia Madre, il ciglio : 

Prega, Maria dolcissima, 

Per que' caduti il Figlio, 

Che smessa l'ira vindice 

Abbia di lor mercè. 

 

E a te, Gesù, sia gloria, 

Dell'alma Vergin nato ; 

E al Padre e al Santo Spirito 

Lo stesso onor sia dato 

Per quanti trar può secoli 

L'eternità con sé. 

 

 

Ad laudes

CLIX.

 

Praeclara custos virginum,

Intacta Mater Numinis, 

Caelestis aulae ianua, 

Spes nostra, caeli gaudium. 

 

Inter rubeta lilium,

Columba formosissima, 

Virga e radice germinans 

Nostro medelam vulneri. 

 

Turris draconi impervia,

Amica stella naufragis, 

Tuere nos a fraudibus, 

Tuaque luce dirige. 

 

Erroris umbras discute,

Syrtes dolosas amove, . 

Fluctus tot inter deviis 

Tutam reclude semitam. 

 

Jesu, tibi sit gloria

Qui natus es de Virgine, 

Cum Patre et almo Spiritu 

In sempiterna saecula. 

 

 

 

Custodia delle vergini, 

Madre di Dio non tocca, 

Porta per cui si penetra 

Nella celeste rocca : 

O speme nostra ! o gaudio 

Della eternal città ! 

 

Giglio fra rovi e triboli, 

Vaghissima colomba, 

Verga che stilli il balsamo 

Presso all'eterna tomba 

Sull'uom che offesa ha l'anima 

Di atroce infermità. 

 

O torre inaccessibile 

All'infernal dragone : 

O amica stella ai naufraghi, 

Deh chi in tua man si pone 

Difendi d'ogni insidïa, 

Guida col tuo splendor. 

 

Schiara d'error le tenebre, 

Gl’insidi scogli addita, 

Scorgi tra i flutti l'anima 

Nel pelago smarrita : 

Per via sicura indrizzala 

A lido salvator. 

 

Eterna a te sia glorïa, 

Gesù di Vergin nato, 

E il Padre e l'almo Spirito 

Sia pur con te laudato: 

T'abbi, Dio trino ed unico, 

In cielo e in terra onor. 

 

 

Puritatis B. M. V. - In vesperis

CLX

 

O stella Jacob fulgida,

quae solis instar splendida

Aurora, qua nil purius

Refulget inter sidera.

 

Stolis amictae candidis

Tibi catervae Caelitum

Plaudunt, sacraeque virgines

Laudes perennes concinunt.

 

Quin obsequentes offerunt

Ligustra et alba lilia ; 

Candor sed horum vincitur 

Candore casti pectoris. 

 

Nostra Angelorum laudibus

Abiecta tellus assonans 

Ad astra voces efferat 

Et Virginis praeconia. 

 

Jesu, tibi sit gloria

Qui natus es de Virgine, 

Cum Patre et almo Spiritu 

In sempiterna saecula. 

 

 

 

Stella di Jacob fulgida,

Qual Sol lucente aurora, 

Tu al par degli astri sfolgori 

E più degli astri ancora, 

Poi che si puro e limpido. 

Nulla giammai splendè. 

 

Cinti di stole candide 

Ti plaudono i Celesti : 

Vaghe le sacre vergini 

D'immacolate vesti 

Dolce armonia di cantici 

Fan risonar per te.

 

E ossequïose t'offrono 

Bianchi ligustri e gigli; 

Ma quel candor non dicasi 

Che il bel candor somigli 

Per cui nel sen castissimo 

Del ciel portasti il Re. 

 

Fra tante laudi angeliche, 

O Vergin benedetta, 

T'alzi ella ancor suoi plausi 

La nostra terra abbietta, 

Che d'essere a te suddita 

Giusto ha pur vanto in sè. 

 

A te, Gesù, sia glorïa,

Di quella Vergin nato, 

E al Padre e all'almo Spirito 

Lo stesso onor sia dato, 

Ora e per tutti i secoli 

Come finor si diè. 

 

 

Ad matutinum

CLXI

 

Creator alme siderum, 

Aeterna lux credentium, 

Jesu Redemptor omnium, 

Intende votis supplicum. 

 

Commune qui mundi nefas

Ut expiares, ad crucem 

De Virginis sacrario 

Intacta prodis victima. 

 

Cuius potestas gloriae,

Nomenque cum primum sonat, 

Et caelites et inferi 

Tremente curvantur genu. 

 

Qui daemonis ne fraudibus

Periret orbis, impetu 

Amoris actus, languidi 

Mundi medela factus es. 

 

Te deprecamur ultimae 

Magnum diei Judicem, 

Armis supernae gratiae 

Defende nos ab hostibus. 

 

Jesu, tibi sit gloria

Qui natus es de Virgine, 

Cum Patre et almo Spiritu 

In sempiterna saecula. 

 

 

 

Creator mirifico 

Del sole e de le stelle, 

Di luce eterna origine 

A chi non t'è ribelle, 

Odi le nostre suppliche 

O Cristo Redentor. 

 

Pietoso all'uman genere 

Degno di pena atroce, 

Dal claustro d'una vergine 

Salisti sulla croce, 

Pura, innocente vittima 

D'universale error. 

 

Al cui poter terribile, 

E al formidabil Nome, 

Degli Angioli e dei dèmoni 

Son le potenze dome, 

E tutti a te si curvano 

Con pavido tremor. 

 

Perchè alle inferne fräudi 

Più non perisse il mondo, 

Ti festi nostro farmaco 

Di sanità fecondo, 

Sceso fra noi per impeto 

Di sovrumano amor. 

 

Te preghiam noi, gran Giudice

Di quello estremo giorno : 

Coll’armi di tua grazïa 

Vieni a vegliarci intorno : 

Confortaci, difendici 

Dall’empio insidiator. 

 

Perenne a te sia glorïa 

Gesù di Vergin nato, 

E al Padre e all'almo Spirito 

Ugual che a te sia dato 

Pei sempiterni secoli 

In cielo e in terra onor. 

 

 

SS. Redemptoris - In vesperis

CLXII

 

Rerum Creator optime, 

Rectorque noster, aspice : 

Nos a quiete noxia 

Mersos sopore libera. 

 

Mentes manusque tollimus,

Propheta sicut noctibus 

Nobis gerendum praecipit, 

Paulusque gestis censuit. 

 

Te, sancte Christe, poscimus,

Ignosce culpis omnibus : 

Ad confitendum surgimus, 

Morasque noctis rumpimus. 

 

Jesu, tibi sit gloria,

Qui natus es de Virgine, 

Cum Patre ct almo Spiritu 

In sempiterna saecula. 

 

 

 

Sommo de' cieli Artefice,

Reggitor nostro e guida, 

Guarda, o Signor, propizio 

Chi solo in te confida : 

Da infesta calma ah libera 

Gl’immersi nel sopor. 

 

Notturni e mani e spirito 

Leviamo al tuo cospetto, 

Come il Profeta esplicito 

Ce ne lasciò precelto, 

E Paolo a quella regola 

Uni l'esempio ancor. 

 

O santo Cristo, ascoltaci, 

Le nostre colpe obblia, 

Mentre sorgiam per vincere 

L'umanità restia, 

E confessiam te massimo 

Pria del novello albor. 

 

Eterna a te sia gloria, 

Gesù di Vergin nato, 

E il Padre e l'almo Spirito 

Sia pur con te laudato : 

T’abbi, Dio trino ed unico, 

In cielo e in terra onor. 

 

 

S. Raphaelis Archang. - In vesp. et in matut.

CLXIII

 

Tibi, Christe, splendor Patris,

Vita, virtus cordium, 

In conspectu Angelorum 

Votis, voce psallimus : 

Alternantes concrepando 

Melos damus vocibus. 

 

Collaudamus venerantes

Omnes caeli principes, 

Sed praecipue fidelem 

Medicum et comitem 

Raphaelem, in virtute 

Alligantem daemonem. 

 

Quo custode, procul pelle,

Rex Christe piissime, 

Omne nefas inimici : 

Mundo corde et corpore 

Paradiso redde tuo 

Nos sola clementia. 

 

Gloriam Patri melodis

Personemus vocibus : 

Gloriam Christo canamus, 

Gloriam Paraclito, 

Qui trinus et unus Deus 

Extat ante saecula. 

 

 

 

O del Padre splendor vivido, 

Gagliardia del nostro cuor, 

Nel cospetto de' tuoi Angeli 

Salmeggiamo a te Signor; 

E alternando a coro il canto 

Facciam voti, o Cristo, intanto, 

Perchè misti in ciel ti giungano 

Col melodico fragor. 

 

Collaudiam devoti ed umili 

Tutti i principi del ciel, 

Ma più il medico dell'anime, 

Il compagno lor fedel : 

Quei che ovunque entra e s'annida 

Frena il démone omicida : 

Il potente e mite Arcangelo, 

Il pietoso Raffael. 

 

Con si vigile custodïa 

Che la grazia tua ci dà, 

Sperdi, o Cristo Re piissimo, 

Del nemico ogni empietà ; 

E di corpo e d'alma puri 

Fà che siam del ciel sicuri, 

Solo effetto di tua grazia, 

Tutto don di tua bontà. 

 

Rispondiam con voci armoniche

Alle angeliche tribù : 

Cantiam gloria al Padre ingenito, 

Gloria al Cristo suo Gesù, 

E al Paraclito divino, 

Vero Iddio che solo e trino 

Dopo il tempo e pria dei secoli 

Sarà sempre e sempre fu. 

 

 

CLXIV

 

Christe, sanctorum decus Angelorum,

Rector humani generis et Auctor, 

Nobis sacratum tribue benignus 

               Scandere caelum. 

 

Angelum nobis medicum salutis 

Mitte de caelis Raphael, ut omnes

Sanet aegrotos, pariterque nostros

                 Dirigat actus. 

 

Hinc Dei nostri genitrix Maria, 

Totus et nobis chorus Angelorum 

Semper assistat, simul et beata 

               Concio tota. 

 

Praestet hoc nobis Deitas beata 

Patris ac Nati, pariterque sancti 

Spiritus, cuius reboat in omni 

               Gloria mundo.

 

 

 

Cristo, decoro de' tuoi Angiol santi,

Creator nostro, vita, amor, sostegno,

Ah tu ci accogli tra i festivi canti

              Del sacro regno. 

 

Angiol ministro di salute e pace 

Raffäel manda giù dall'alma sede : 

Gli egri risani, pel cammin fallace 

                Scorgaci il piede. 

 

Dal ciel la madre del gran Dio, Maria, 

Con tutti i Cori de' beati Spirti 

Ci assista e salvi nella incerta via 

             Da scogli e sirti. 

 

Tanto, o benigna Deità ci dona, 

O Padre, o Figlio, o Spirito fecondo, 

Della cui gloria sfolgoreggia e suona 

             Il cielo e il mondo.

 

 

SEQUENTIA MORTUORUM.

 

Dies irae dies illa 

Solvet saeclum in favilla, 

Teste David cum Sybilla. 

 

Quantus tremor est futurus

Quando iudex est venturus 

Cuncta stricte discussurus ! 

 

Tuba, mirum spargens sonum

Per sepulcra regionum, 

Coget omnes ante thronum. 

 

Mors stupebit et natura

Cum resurget creatura 

Judicanti responsura. 

 

Liber scriptus proferetur

In quo totum continetur 

Unde mundus iudicetur. 

 

Judex ergo cum sedebit,

Quidquid latet apparebit, 

Nil inultum remanebit. 

 

Quid sum miser tunc dicturus,

Quem patronum rogaturus, 

Cum vix iustus sit securus ? 

 

Rex tremendae maiestatis,

Qui salvando salvas gratis, 

Salva me fons pietatis. 

 

Recordare, Jesu pie,

Quod sum causa tuae viae, 

Ne me perdas illa die. 

 

Quaerens me sedisti lassus,

Redemisti crucem passus : 

Tantus labor non sit cassus. 

 

Juste iudex ultionis,

Donum fac remissionis 

Ante diem rationis. 

 

Ingemisco tamquam reus,

Culpa rubet vultus meus : 

Supplicanti parce, Deus. 

 

Qui Mariam absolvisti,

Et latronem exaudisti, 

Mihi quoque spem dedisti. 

 

Preces meae non sunt dignae,

Sed tu bonus fac benigne 

Ne perenni cremer igne

 

Inter oves locum praesta

Et ab haedis me sequestra, 

Statuens in parte dextra. 

 

Confutatis maledictis,

Flammis acribus addictis, 

Voca me cum benedictis. 

 

Oro supplex et acclinis,

Cor contritum quasi cinis, 

Gere curam mei finis. 

 

Lacrymosa dies illa

Qua resurget ex favilla 

Judicandus homo reus : 

 

Huic ergo parce, Deus.

Pie Jesu Domine, 

Dona eis requiem. 

 

 

SEGUENZA DE' MORTI.

 

Giorno d'ira e di vendetta 

Per la stirpe maledetta 

Scioglierà la terra in cenere 

Come un di si profetò. 

 

Oh qual tremito ed orrore 

Al venir del Redentore 

Per librar severo giudice 

Quanto al mondo s'operò ! 

 

Squilleranno orrende trombe 

Sui silenzi delle tombe, 

E quel suono formidabile 

Tutti al trono incalzerà. 

 

Stupiran morte e natura 

Nel veder la creatura 

Che risorta da' suoi tumuli 

Al suo Dio risponderà. 

 

S'aprirà quel libro scritto 

Che ogni merto ogni delitto 

Svelerà nel gran giudizio, 

Non fallace indicator. 

 

Niun sarà reato occulto, 

Niun sarà peccato inulto, 

Al seder sull'ignea cattedra 

L'alto Iddio vendicator. 

 

A placar quell' ira accesa 

Chi torrà la mia difesa ? 

Quando il giusto anch'ei fia trepido 

Che dirò, gran Dio, per me ? 

 

Maestà tremenda e forte, 

Salva me da eterna morte, 

Tu che dài perdon gratuito 

A chi pur confida in te. 

 

Ah ricorda, o Gesù buono, 

Che a recarmi quel perdono 

T'incarnasti in una Vergine, 

Ti facesti a me fratel. 

 

Mi chiamasti colla voce, 

Mi salvasti sulla croce: 

Tanto amore e tanti spasimi 

Non sien vani a trarmi in ciel. 

 

Giusto vindice qual sei 

Ah rimetti i falli miei 

Pria che giunga il dì novissimo 

E placabil non sii più. 

 

Gemebondo peccatore 

Sparso ho il volto di rossore : 

Ah tu ascolta le mie suppliche, 

Pietosissimo Gesù. 

 

Se a Maria tua grazia apristi, 

Se il ladrone esäudisti, 

A me desti ne' tuoi meriti 

Da sperare anch'io cosi. 

 

Il pregar d'un cuor maligno 

Non respinger, Dio benigno : 

Fà che il fuoco senza termine 

Non m' ingoi nel fiero di. 

 

Fammi agnel della tua greggia : 

Deh fra gl'irchi io non mi veggia : 

Pommi al destro de' due popoli 

Che starai per giudicar. 

 

Riprovati i maledetti 

E alle atroci fiamme astretti, 

Me allor chiama alla tua gloria 

Cogli eletti a giubilar. 

 

Chino e supplice t'invoco, 

Arso il cuor da interno fuoco : 

A buon fin mi guida l'anima, 

Crocifisso Redentor. 

 

Giorno tristo e lagrimoso 

Quando là dov'era ascoso 

Verrà fuor dalla sua polvere 

Il chiamato peccator ! 

 

Gli sorridi, o Gesù pio : 

Gli perdona, o vero Iddio : 

Gli concedi eterna requïe, 

Benignissimo Signor. 

 

Scrivi commento

Commenti: 0